มอบเสื้อแข่ง ในฐานะคนที่วิเคราะห์การแข่งขันฟุตบอลทุกนัดอย่างใกล้ชิด ดิเนช ดิโซซา รู้สึกผิดหวังที่ ‘จาก 90 นาที
มอบเสื้อแข่ง ลูกบอลจะเล่นไปข้างหน้าเพียง 20 นาที’ และคิดว่าทีมหญิงของอินเดียดีกว่าทีมชาย ในเย็นวันอาทิตย์โค้ชฟุตบอล รูฟัสดีซูซ่าจะยกเว้นกิจวัตรประจําวันของเขาในการเข้านอนเวลา 20.30 น. กุนซือวัย 88 ปี ซึ่งลงฝึกซ้อมกับนักเตะหลายรุ่นที่สนามพาเหรด กราวน์ ในโคจิมาตั้งแต่ปี 1970 จะตื่นสายเพื่อชมการแข่งขันฟุตบอลโลกรอบชิงชนะเลิศระหว่างอาร์เจนตินาและฝรั่งเศส ข่าวสะเทือนใจ
“ปกติแล้วผมจะดูไฮไลท์ต่างๆ แต่ฟุตบอลโลกเกิดขึ้นเพียงครั้งเดียวในรอบสี่ปี และเรียกร้องให้มีข้อยกเว้น” ดิโซซา เขาจะเชียร์อาร์เจนตินาไม่ใช่เพราะเขาคิดว่ามันมีทีมที่ดีกว่า แต่สําหรับลิโอเนลเมสซี่ “นี่คือฟุตบอลโลกครั้งสุดท้ายของเขา และอาร์เจนตินาไม่เคยคว้าแชมป์ถ้วยนี้กับเขาในทีมเลย มันจะเป็นวิธีที่ดีสําหรับเขาที่จะเกษียณอายุ” ดิเนช ดิโซซากล่าว
นักเรียนของ “ลุงฟุตบอล” ตามที่ ดิโซซาถูกเรียกอย่างน่ารักรวมถึงอดีตกัปตันทีมจูเนียร์ของอินเดีย ธิบาสอดีตผู้เล่นทีมชาติอินเดีย เฟรอซ เชอริฟ, กะ แอนสัน, เซบาสเตียน เน็ตโต้ และแฮมิลตันบ๊อบบี้ผู้ล่วงลับและอนิล คูมาร์ เลขาธิการสมาคมฟุตบอลเกรละ เมื่อปีที่แล้วมาดริดซึ่งเป็นสโมสรแฟนคลับเรอัลมาดริดในสเปนได้เลี้ยงดูเขาในโคจิ
และมอบเสื้อแข่งที่เซ็นสัญญากับอิเกร์ กาซิยัสกัปตันทีมสเปนที่ชนะการแข่งขันฟุตบอลโลกปี 2010 “ผมรู้สึกเป็นเกียรติ ความรักและความเคารพที่ฉันได้รับจากนักเรียนเป็นพรที่ยิ่งใหญ่ที่สุดของฉันและมีค่าที่สุดสําหรับฉัน ได้เป็นตัวแทนของทมิฬนาฑูทั้งในฮอกกี้และฟุตบอล ในปี 1954 เขาเป็นกัปตันทีม ทราแวนคอร์–โคชิน ในกีฬาฮอกกี้และในปี 1972 https://www.dalintober.com/
เขาเป็นกัปตันทีมฮอกกี้เกรละ เขาเล่นให้กับสโมสรอื่น ๆ อีกมากมาย
ก่อนที่จะเข้าร่วม ธนาคารรัฐแห่งอินเดีย ในปี 1962 แม้ว่าเขาจะไม่เคยเล่นฟุตบอลในระดับชาติ แต่ ดิโซซาก็เป็นส่วนหนึ่งของค่ายฟุตบอลเอเชียนเกมส์ 1962 “ผมไม่เสียใจที่ไม่ได้ติดทีมชาติ มีนักเตะที่เก่งกว่าผมและสมควรที่จะอยู่ในทีม”ความทุ่มเทของเขาในเกมพาเขาไปที่ เวลา 5.30 น. ทุกวันซึ่งเขาฝึกเด็ก40-50 คนฟรี นี่คือที่ที่เขาเริ่มฝึกฟุตบอลเมื่ออายุเจ็ดขวบ
“ในยุค 50 พื้นดินเป็นหนึ่งในสนามที่ดีที่สุดในอินเดีย มันได้รับการดูแลโดยชาวอังกฤษและถูกดัดแปลงเป็นสนามเด็กเล่นที่มีหญ้าจากออสเตรเลีย ทุก ๆ ปีก่อนมรสุมชาวอังกฤษเคยเล่นรักบี้และเมื่อฝนเริ่มตกไม่มีใครได้รับอนุญาตให้เล่นหรือทํางานบนพื้นดินในอีกสองเดือนข้างหน้า นี่เป็นกรณีนี้จนถึงปี 1960 เมื่อฉันออกเดินทางไปมาดราส” ดิโซซากล่าว
เขาจําได้ว่าอาร์ เอส เจนเทิล เจ้าของเหรียญทองโอลิมปิกมาเยือนสนามในปี 1957 เมื่อการแข่งขันฮอกกี้แห่งชาติของโรงเรียน จัดขึ้นที่สนามมหาราชาเออร์นาคูลัม “เขาเป็นผู้เชี่ยวชาญด้านมุมโทษที่ยิ่งใหญ่ที่สุดในโลกและมาที่ เออร์นาคูลัม ในฐานะแขกของทีมฮอกกี้บอมเบย์ เขาทําประตูชัยให้กับปากีสถานในการแข่งขันกีฬาโอลิมปิกปี 1956 ที่เมลเบิร์น
เขามาที่สนามพาเหรดในฐานะแขกรับเชิญสําหรับการแข่งขันระหว่างยิมคานาคลับและโคชินซีเล็ค เมื่อเข้าสู่พื้นดินเขาบอกฉันว่านี่คือสวนโอลิมปิก เขาหยิบไม้เท้าขอให้ผู้รักษาประตูขยับจากเสาและบอกว่าเขาจะยิงซึ่งลูกบอลจะเบี่ยงเบนหลังจากชนไม้กระดานด้านข้าง มันน่าทึ่งมาก” ดิโซซากล่าวดิโซซาเชื่อว่าแม้ว่าอินเดียจะมีนักฟุตบอลที่มีความสามารถ แต่ประเทศนี้ก็ขาดสิ่งอํานวยความสะดวกในการฝึกซ้อมสําหรับพวกเขา “ก่อนหน้านี้เรามีทัวร์นาเมนต์และสโมสรมากมายในอินเดีย เราต้องจ้างโค้ชชาวอินเดียด้วย เราต้องเล่นกับทีมที่ดี ฟุตบอลหญิงทีมชาติอินเดียทําได้ดีกว่าทีมชายมาก”
